ไม่ไกลจากย่านธุรกิจบนถนนรัชดา ย่านที่ถูกเรียกกันว่าเป็นย่านคนจีนใหม่ ถูกรายล้อมด้วยร้านอาหาร หรือธุรกิจจากจีนแผ่นดินใหญ่ ในซอยเล็กๆที่ห่างจากสถานีรถไฟใต้ดินเพียง 700เมตร มีคู่หนุ่มสาวที่ต้องการที่ อยู่อาศัยเพื่อเริ่มต้นชีวิตครอบครัว โดยมีโจทย์ที่ว่าบ้านหลังนั้นต้องรองรับการขยายตัวของครอบครัวใน อนาคต และรายล้อมด้วยพื้นที่สีเขียวบนพื้นที่ที่จํากัด

จุดเริ่มต้นของบ้านหลังนี้นั้นเริ่มจากการเล่ากิจกรรมที่คาดว่าจะเกิดในบ้านหลังใหม่นี้ ทั้งของสามี และ ภรรยา โดยการออกแบบและพัฒนาก็จะยึดเจตนาของทั้งคู่เป็นหลัก โดยเริ่มต้นที่การแบ่งพื้นที่ให้มีพื้นที่ว่าง หน้าบ้านและหลังบ้าน โดยวางการใช้งานหลักอย่างที่ทานข้าวอยู่ระหว่างพื้นที่ว่างนี้ หลังจากนั้นได้จัดการแบ่ง การใช้งาน ระหว่างเจ้าของบ้าน และพื้นที่บริการ ออกเป็นปีกซ้ายและปีกขวา บนปีกซ้ายจะเป็นห้องทํางานของ สามี และภรรยาโดยมีโถงบันไดที่เชื่อมต่อกับพื้นที่ทานอาหารเป็นตัวขั้นกลาง ในทางกลับกันบนปีกขวา ส่วน บริการทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นห้องปั้มน้ จนถึงที่ตากผ้า ถูกจัดวางเป็นแนวยาวล้อมรอบพื้นที่ว่างทางด้านหลัง ในชั้นบนก็เช่นกัน พื้นที่การใช้งานปัจจุบันถูกวางตัวบนปีกซ้าย จากหน้าบ้านถึงหลังบ้าน ตั่งแต่ห้องนอนหลัก จนถึงห้องนอนลูกสาว ในฝั่งตรงข้ามห้องนอนลูกในอนาคตถูกจัดเตรียมสําหรับอนาคต โดยถูกเชื่อมต่อกันด้วย ห้องนั่งเล่นสําหรับลูกทั้งสามคนในอนาคต พื้นที่ว่างหลักของบ้านทั้งสองส่วนถูกภูมิสถาปนิกเติมเต็มให้ตอบรับกับการใช้งานในอาคาร โดยพื้นที่ ว่างด้านหน้าบ้านถูกจัดเตรียมให้เป็นพื้นที่จอดรถ โดยมีไม้พุ่มรายล้อมภายใต้หลังคาใสเพื่อช่วยการเจริญเติม โตของพื้นที่สีเขียว เลยมาถึงทางเข้าบ้านและเชื่อมต่อไปยังพื้นที่สีเขียวหนาแน่นที่โอบล้อมห้องทํางานหน้าบ้าน

บ่อเลี้ยงปลาถูกออกแบบให้อยู่ระหว่างพื้นที่ใช้งานภายในบ้านและ พื้นที่สีเขียว ในทางกลับกันพื้นที่ว่างด้าน หลังบ้านภูมิสถาปนิกวางสระว่ายน้ําขนาดกระทัดรัดแต่สามารถตอบสนองเจ้าของบ้านได้อย่างดีพร้อมผนัง น้ําตก ที่สร้างบรรยากาศให้พื้นที่หลังบ้าน ต้นไม้ใหญ่ถูกจัดวางที่กึ่งกลางของพื้นที่หลังบ้าน ต้นไม้สําคัญต้นนี้ก็ เพียงพอสําหรับจะสร้างร่มเงาให้กับห้องอาหารด้านใน นอกจากนี้ภูมิสถาปนิกยังออกแบบสวนสําหรับห้อง ทํางานทางด้านหลังบ้าน รั้วไม้ไผ่, ต้นไผ่ จนถึงมอสบนพื้นถูกออกแบบให้ลดความตึงเครียดและตอบรับการใช้ งานไม่ว่าจะเป็นการนั่งสมาธิ หรือทํางานในช่วงกลางคืนเป็นอย่างดี นอกจากนั้นพื้นที่ว่างรอบๆจากระยะถอยร่น ยังถูกเติมให้เต็มด้วยพื้นที่สีเขียวเพื่อทําให้พื้นที่บ้านที่จํากัดรายล้อมด้วยสีเขียวจากต้นไม้ บ้านหลังนี้ได้สอนพวกเราอย่างนึงว่า การอนุญาติให้เจ้าของบ้านมีสัดส่วนในการตัดสินใจ สูงกว่าผู้ ออกแบบนั้น ก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่จะทําให้ผลลัพธ์ออกมาไม่ดีแต่อย่างไร ในทางกลับกันนั้นมันทําให้เราได้เห็น ผลลัพธ์ที่แตกต่าง การแสดงตัวตนของงานในอีกรูปแบบหนึ่ง รูปแบบที่เจ้าของต้องการ รูปลักษณ์หรือภาษาทาง

สถาปัตยกรรมที่ไม่คุ้นชิ้น ก็เป็นสิ่งที่ท้าทายให้เราได้ออกจากวิธีการเดิมๆ และยังทําให้เจ้าอาจจะมีความสุขกว่า รูปแบบในมุมมองแบบเดิมเกี่ยวกับการออกแบบพักอาศัยของผู้ออกแบบเอง